Van de makers van The Banshees of Inisherin en Three Billboards Outside Ebbing, Missouri.

Het is 1920. Edith is nooit getrouwd en woont nog bij haar ouders, waar ze haar dagen vult met schoonmaken en het lezen van bijbelverzen. Dan komt de vrijgevochten Rose naast haar wonen. Edith neemt haar onder haar hoede, want zonder haar supervisie zou Rose’s jonge dochter later vast net zo worden als Rose zelf: een drinkgrage weduwe met een vies huis. Edith had alleen maar goede bedoelingen. En nu wordt juist Edith uitgemaakt voor vieze hoer.

Regisseur Thea Sharrock giet deze (waargebeurde) anekdote over een Brits badplaatsje dat wordt opgeschrikt door obscene brieven in de vorm van een mysterie. Dat Rose het niet heeft gedaan is meteen duidelijk en het daagt al snel wie de echte boosdoener is, hoewel dit pas veel later wordt onthuld.

Het minste wat je over ‘Wicked Little Letters’ kan zeggen, is dat de verzamelde cast zich kostelijk amuseert, en niet alleen als de acteurs hun tanden mogen zetten in het sappige scheldproza. Vooral Olivia Colman jongleert vaardig met de contrasterende kanten van haar karakter, een vrouw die geschokt is door de brieven maar er ook een pervers genoegen uit lijkt te scheppen.